"Odkąd wyjechałem na studia, z dala od rodzinnego domu, coraz bardziej zacząłem doceniać klimat wiejskiego życia, które zostawiłem za sobą. Towarzysząca mu cisza, a także pozostałości dawnych czasów, którymi wciąż żyją tamtejsi mieszkańcy, a których trudno doszukać się w miejskiej codzienności, przez długi czas pozostawały jedynie w mojej pamięci. Dzięki fotografii zacząłem jednak uwieczniać te momenty, miejsca oraz ludzi, dzięki czemu mogą oni zostać ze mną na dłużej."
Zdjęcia Daniel Wielgosz
Witamy Państwa.
Chcielibyśmy przedstawić Państwu w naszym kąciku różnych artystów i wydarzenia kulturalne.
Fotografia Daniel Sroka
Malarstwo renesansu niderlandzkiego - malartstwo rodzajowe, codzienne, z delikatnym światłem sączącym się przez okna. W ten klimat bardzo pięknie wpisuje się zdjęcie Pana Tomasza Szostaka z albumu " To i owo". Zerknijcie sami!
Zapraszam serdecznie do obejrzenia zdjęć Pana Daniela Sroki
Otwierającymi będą Tomasz Szostak i Waldemar Tokarczyk, czyli "OBRAZ I SŁOWO". Zapraszamy.
Przyjęcie noworoczne
Wielu witało dziś ten rok nowy
Feerią świateł i petardami.
Ja, w mroźny ranek, tu, w Nieznajowej,
W zakolu rzeki, między trzcinami.
Przyjęcie było bardzo wystawne,
Ciemna tarnina z lodu igłami,
Wykonawcami muzyki dawnej,
Kilka dzięciołów wraz z sikorami.
Salą balową tafla lodowa,
Świetliste trzciny fajerwerkami,
Niebieski sufit nad moją głową,
Bobry moimi towarzyszami.
Waldemar Tokarczyk
(Fot. Tomasz Szostak)
Jesienna chusta
Zazdrościła drzewom woda
Ich jesiennych, żółtych liści.
I prosiła: niech mi poda
Każde choć po jednej kiści.
Zlitowały się drzewiny,
Zdjęły szale, suknie, chusty.
Przecież idzie już do zimy,
A tyś zawsze naszym lustrem.
Woda wdzięcznie zaszumiała,
Przystroiła chustą fale.
Roziskrzona w dół pognała,
Wprost przed siebie, szybciej, dalej.
Waldemar Tokarczyk
(Fot. Tomasz Szostak)
Niepamięć
Pytasz dlaczego dotykam Twej twarzy
tak jakoś inaczej i bardziej zachłannie.
Boję się czasem, że coś się wydarzy ostatecznego,
jak cios na nas spadnie,
a umysł z rozpaczy gdzieś wszystko wyrzuci
tak, że nic mi ze wspomnień już nie pozostanie.
Niech chociaż dłoń moja Ciebie się nauczy delikatnie,
z czułością… …na niepamięć.
Waldemar Tokarczyk
(Fot. Tomasz Szostak)
Perły
Rosą jesień mnie wita,
Sznur pereł dla mnie rozpina,
Pereł srebrzyście kulistych,
Pereł na pajęczynach.
Więc zbieram perły o świcie Do mojej szkatułki drewnianej,
Szkatułki perłami pękatej,
Po brzegi rosą zalanej.
I jestem człowiekiem bogatym Jesienią,
gdy kwitną wrzosy,
Mam pereł pełne kieszenie Mokre od kropel rosy.
Jest prawdą, że lubię się dzielić
Z każdym, kto o to poprosi,
Więc chodźmy razem o świcie Perłami ubranie orosić.
Waldemar Tokarczyk
(Fot. Tomasz Szostak)
